Introitus

Wie ontsluit het dichtgeslagen boek?
Wie klieft de ondoorbroken tijd?
Bladerend van dageraad tot dageraad
De vellen tillend en omslaand?

De hand te steken in een ongekende brand
Wie van ons waagt het? En wie waagt te speuren
in het dicht gebladerte van het gesloten boek,
wie durft? En hoe, met blote hand?

En wie van ons vreest niet? Wie zou niet vrezen,
wanneer zelfs God de ogen sluit,
en alle engelen vallen
en alle creatuur in duister wordt gehuld?

Het lam onder ons, hij vreest niet,
hij alleen, het lam dat werd gedood.
Hij trippelt over de glazen zee
en bestijgt de troon. En opent het boek.

 

János Pilinszky (1961): Introitus
Pilinszky János: Introitusz. Vigilia, 1961 dec.
Bron/Forrás: Pilinszky János összes versei, Osiris Kiadó 1992-2003, 64.

Vertaling: Rebekka Hermán M.

En dan moet de eerste Nederlandse versie af zijn van András Forgách’ boek (roman?) Élő kötet nem marad. De Engelse versie verschijnt al in april (No live files remain, in de knappe vertaling van Paul Olchváry). Daarover is nu een promotievideo verschenen, kijk hier:

Het is een boek met tanden, bij vlagen hilarisch, soms dor irritant, soms heel raak en roerend, maar zeker informatief, op het randje van exhibitionistisch. Hongarije in de ‘soft-socialistische’ late jaren, met mensen voor en tegen, onmachtig in en buiten het systeem, Israel en de Arabieren, de Holocaust, toe maar. Met talloze excursen, feiten en namen tussen neus en lippen door, die je langs even zovele nieuwe paden sturen. Een lange, ongemakkelijke blik in de keuken van een schrijver die aan systeemontleding doet, en daarbij zichzelf en de zijnen niet spaart. Een poging tot reconstructie. Een ontdekking van een wereld en werelden. Een altaar voor moeilijke liefde.

Mijn vertaling van dit Hongaarse boek verschijnt in de loop van 2018 bij uitgeverij Cossee.